라틴어 문장 검색

2. In secundo genere fit deductio, cum ea quae interius propter interpositionem corporum latent, nec commode aperiri possunt, per ea quae sunt in superficie, aut ab interioribus effluunt, perducuntur ad sensum:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 382:1)
parvitate vasis usi, ut minori cum calore posset fieri evaporatio sequens.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 392:4)
vel per hebetationem objecti per interpositionem medii talis, quod objectum debilitet, non annihilet;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 397:2)
Istae enim contemplationes tanquam nocturnae censeri possint, ob lucernae parvitatem et perpetuationem.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 402:19)
Sunt etiam virtutes in quibus parvitas quanti magis potest;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 437:18)
Est enim plane plica materiae complicantis et replicantis se per spatia, inter certos fines, absque interpositione vacui;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 470:5)
Hace autem sunt qalitates, quantitates, formae, magnitudines, parvitates, aequalitates, habitudines, actus, dispositiones, loca, tempora et quicquid adunatum quodammodo corporisbus invenitur, quae ipsa quidem natura incorporea sunt et inmutabili substantiae ratione vigentia, participatione vero corporis permutantur et tactu variabilis rei in vertibilem inconstantiam transeunt Haec igitur quoniam, ut dictum est, natura inmutabilem substantiam vimque sortita sunt, vere proprieque esse dicuntur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Proemium, in quo divisio mathematicae. 1:4)
quod sine venere, sine nocturnis imaginibus sic fertur, ut interpositio spatio tabe hominem consumat.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber IV, 28장2)
videnturque esse in ea quasi bullulae quaedam, ex quibus interpositio tempore squamulae resolvuntur;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber V, 28장409)
Hinc diversarum inter heroas suos personarum varia magnificatio, hic deorum interpositio, hic auctoritas fabulosorum, hinc affectuum naturalis expressio, hinc monumentorum persecutio, hinc parabolarum exaggeratio, hinc torrentis orationis sonitus, hinc rerum singularum cum splendore fastigium.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 41:1)
Nam post praecepta, quae natura res dura est, ut legentis animum vel auditum novaret, singulos libros acciti extrinsecus argumenti interpositione conclusit, primum de signis tempestatum, de laudatione rusticae vitae secundum, et tertius desinit in pestilentiam pecorum, quarti finis est de Orpheo et Aristaeo non otiosa narratio.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 5:2)
Nec interpositiones eius otiosae sunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 13:1)
pronus pendens 'pronus' nomen est, nam et comparatur, ut 'pronior'. si autem participium esset, fieret vitiosa elocutio sine interpositione coniunctionis.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DECIMVM COMMENTARIVS., commline 5861)
sed ne ex aperto rem viro forti pudendam peteret, interpositione usus est, dicens 'seu corpus spoliatum lumine mavis'.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DVODECIMVM COMMENTARIVS., commline 9352)
et unus sensus est divisus interpositione alterius:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 1392)

SEARCH

MENU NAVIGATION